dinsdag 20 oktober 2015

Sumi na gashi



Sumi na gashi is Japans marmeren. Ontstaan in Japan, 13e, 14e eeuw. De Chinezen hebben het verbeterd en via Spanje kwam het Europa binnen. 

Dit is een uiterst secuur werkje. Het marmeren gebeurt met inkt op water. De kringen worden gevormd door een uitdrijfmiddel, vb: ossengal.

De inkt wordt gemaakt met een sumi stick in een suzuri. Maar tegenwoordig kan je dat ook kopen in flesjes. Klik zeker op de links om de afbeeldingen te zien van deze prachtige dingen. 

Er worden veel eisen gesteld aan de waterbakken en de samenstelling en temperatuur van het water. Verder heb je nog Japanse penselen of goede aquarelpenselen nodig. 

Het kan enkel op zeer dun papier. Japans papier (zeer duur). Maar kan ook op Chinees papier. Ander papier kan ook, maar het moet dus zeer dun zijn, met weinig verlijming en open van structuur. Vb: moerbei of dun aquarelpapier.

Het was leuk om te doen. En het is mij toch gelukt om enkele (naar mijn normen) redelijk mooie exemplaren te maken. 



De week nadien mochten we proberen met kleurinkten. Dat was pas echt uitproberen. Wetende dat je rustig moet ademhalen bij dit werkje, dat er niet tegen de tafel mag gestoten worden, dat je om de haverklap vers (op temperatatuur) water in je bakken moet doen. Dat het water in de bakken stil moet staan. Dat je voor elke kleur inkt een ander penseel moet gebruiken. Dat je een apart penseel nodig hebt voor de ossengal. Dat je een haar uit je hoofd moet trekken om met de haarwortel tekeningen te trekken in de inktcirkels... En toch is het bij iedereen gelukt. Was echt een uitdaging en weer iets dat ik kan en ken.











Hier in mijn Picasa album kunnen jullie al mijn velletjes gaan bekijken.

En nu denken jullie natuurlijk, wat kan je met die velletjes papier aanvangen? Wel, je kan ze gebruiken bij het maken van een boek(je). Als voorblad tussen de kaft en het boek(je), schutblad noemt zoiets. Ik zie al kleine boekjes van handgeschept papier voor mij in Japanse binding met zo een mooi tussenvelletje. 

9 opmerkingen:

  1. Dag Jeanine,

    Dat ziet er fantastisch uit en zelfs van dit had ik niet gehoord, dus zo heb ik weer iets bijgeleerd. Het secure werkje zou echt niks voor mij zijn: hoe snel bots je al niet tegen de tafel? Ben al benieuwd naar zo een boekje met een speciale kaft enz.

    Groetjes,
    Ellen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een secuur werkje.
    Maar een mooi resultaat.
    Knap dat je daarvoor geduld hebt

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb vroeger wel eens z'n soort techniek gedaan maar dit zet er wel heel profecioneel uit en zoveel regels.. Maar het resultaat is prachtig. Vind de gekleurde erg mooi.

    Lieve groet, dinah

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel bijzondere techniek heb je leren kennen. Het resultaat mag gezien worden, heel mooi gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh smelt.... wat een mooi gemarmerd papier voor je boekjes maak je......
    Boekbinderige groetjes van huis tot huis, Anje.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooie velletjes!.Heel professioneel ! Ik deed het wel eens met marmerverf ligt ook op het water, maar heb ook een beschrijving gekregen Ebru marmeren Is een Turkse manier .
    Je velletjes zijn zeker heel geschikt voor boekjes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Is Ebru niet met olieverf op water met lijm in? Olieverfmarmeren staat nog op het programma voor dit jaar. Dus wie weet...

      Verwijderen
  7. o Jeanine wat ben je weer creatief geweest en het
    resultaat is heel mooi geworden ....en zeker voor
    je kleine boekjes ...veel liefs Nieneke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wauw, wat een preciziewerkje. Het ziet er wel prachtig uit!

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor al de fijne berichtjes.

Groetjes,
Jeanine